quote1

Na de afschaffing van de slavernij heerste er nog steeds een duidelijke verdeling van de Amerikaanse samenleving. Er was een grote vermenging en verwarring van de rassen en daarmee ontstond een ondergeschikte rol voor de zwarten. Ze creëerden hun eigen faciliteiten om minder afhankelijk te zijn van de macht van de blanke samenleving. Marcus Garvey, opgegroeid in Jamaica, streefde voor de rechten van de zwarten. Met de UNIA, Universal Negro Improvement Association, wilde hij de zwarten terugbrengen naar Afrika en daar een natie beginnen die onafhankelijk was. Na het oprichten van de UNIA in 1914 verhuisde hij naar Harlem in New York. Hij was een van de eerste die voor de rechten van de zwarten vocht en daarmee een voorbeeld voor Malcolm X en Martin Luther King. Hij vond dat ze trots moesten zijn op hun ras want de donkere huid is geen teken van schaamte maar meer een roemrijk symbool van nationale macht. Het motto van de UNIA One God, One Aim, One Destiny wijst op zijn denkbeeld dat Afrika de enige plek is waar de zwarten konden leven op de manier dat God dat gewild heeft. Hij richtte de Black Star Line, een lijn om in eerste instantie goederen maar later de Afro-Amerikanen naar Afrika te vervoeren, om dit te bewerkstelligen.

Het is in eerste instantie moeilijk te begrijpen dat de nationalist Marcus Garvey, die streefde voor de rechten van de zwarten in Amerika, zich verbonden voelde met de Ku Klux Klan. De Klu Klux Klan kreeg na de afschaffing van de slavernij in het zuiden meer aanhangers aan het einde van de Amerikaanse burgeroorlog. Ze wilden o.a. de zwarten weerhouden van een sociale en politieke gelijkheid en streefde naar een geheel blank bestuur. De wil om te streven naar eenheid en grootsheid als een ras is voor zowel de Angel Saksische groepen, zoals de Ku Klux Klan, als Marcus Garvey het belangrijkste doel. In een brief die Marcus Garvey aan John Powell, van de Angel Saksische Clubs, schreef zegt hij: “All races should be pure in morals and in outlook, and for that we, as Negroes, admire the leaders and members of the Anglo-Saxon Clubs.” Hij vond dat ze eervol en eerlijk waren in hun wil om het witte ras te behouden en te zuiveren, evenals zij besluiten om dat voor hun ras te doen, en voelde zich daarom met hen verbonden. Zelfs dacht hij dat de twee organisaties samen zouden kunnen werken om hun doel beter tot uiting te laten komen. Dit is het toppunt van contradictie. De Klan wilde ze vast graag verdrijven naar Afrika zodat ze zelf beter af waren, maar aangezien het geweld dat ze hebben gebruikt tegen de zwarten zouden we waarschijnlijk niet gewild hebben samen te werken. Ondanks dat de Klan het zelf ontkent, kregen ze veel kritiek op de roofmoorden die uitgevoerd zijn. Opvallend is dat de UNIA wilde vertrekken naar Afrika om daar opnieuw te beginnen en te ontsnappen aan de ondergeschiktheid in Amerika afkomstig van de macht van de blanken, maar dat ze geen duidelijk geweld of haat tegen hen gebruikte om onder deze macht uit te komen. Marcus Garvey probeert zelfs vrienden met hen te worden om zijn doel te bereiken. De Ku Klux Klan daarentegen heeft vooral in hun eerste bewind veel moorden en roven tegen de zwarten gepleegd. Het is begrijpelijk dat Garvey begrip en steun verloor bij de zwarten door de verbintenis die hij maakte met de Klan. De haat die ontstond door het geweld wat de eerste Klan gebruikte eind 1800 heerste toen natuurlijk nog steeds. Een paar Afro-Amerikaanse leiders gingen in beroep om Marcus Garvey te laten opsluiten. Hij werd ook door veel mensen een Klansman genoemd.
De groepen die probeerden een eenheid te vormen met alle rassen en dus tegen de autonome scheiding van de volkeren waren, waren eerder vijanden voor de UNIA dan de Klan was. “Those who are against this are enemies of both races, and rebels against morality, nature and God.” Voor deze mensen zou geen goed of ethisch recht te wachten staan. Volgens Marcus zou door het accepteren en mengen van de rassen een verwarrende wereld vol zonden blijven ontstaan. In 1923 werd hij beschuldigd van mailfraude en kreeg vijf jaar gevangenisstraf. Hiervoor waren er al conflicten en financiële problemen in de UNIA en werd er door andere getinte leiders kritiek geleverd. Dit zorgde ervoor dat er uiteindelijk niemand naar Afrika is vervoerd met de Black Star Line en dat Marcus zodra hij vrijgesproken werd, werd uitgezet terug naar Jamaica.

Van de extreme wil naar een puur ras in Amerika is gelukkig tegenwoordig geen sprake meer. De laatste jaren is gaat het om de eenheid van Amerika. Barack Obama sprak: “And I will do everything that I can as long as I am President of the United States to remind the American people that we are one nation under God, and we may call that God different names but we remain one nation.” Niet alleen het accepteren van alle rassen is tegenstrijdig met het idee van de UNIA, maar ook, zoals Obama zegt, de acceptatie van verschillende godsdiensten. Verschillende godsdiensten, culturen, rassen en huidkleuren behoren tot één geheel, Amerika.